Do ludzi przyszedłeś,

człowiekiem się  stałeś,

ubogim, pokornym i skromnym,

zaszczytów nie chciałeś,

bogactwem gardziłeś,

kazałeś dla wrogów być  dobrym.

 

Wśród ludzi chodziłeś,

miłości uczyłeś,

leczyłeś i ciało, i duszę,

choć dobrze wiedziałeś,

bo przyszłość  wszak  znałeś,

że czeka Cię Krzyż i katusze.

 

Do ludzi przyszedłeś ,

człowiekiem się stałeś,

by drogę otworzyć do Nieba,

za winy nie swoje

cierpienie ogromne,

to cena naszego zbawienia.

 

Refren:

Twoja droga przez mękę i Twój Krzyż na Golgocie

dla nas bramą Zbawienia się stały,

bo Twój Krzyż Jezu Chryste  jak drogowskaz wskazuje

drogę prostą  do niebieskiej chwały.

SZUFLADA się otwiera i na scenie pojawiają się młodzi artyści. Kibicujmy im, wspierajmy. Oni czynią świat lepszym i piękniejszym.

 

Babcia i Dziadek to taka para,

która o szczęście wnuków się stara.

Kochają bardzo swoje wnuczęta

więc podziękujmy im  w dniu ich święta:

za długie bajek opowiadanie,

za kołysanek ciche śpiewanie,

za przeczytane wszystkie książeczki,

i za spacerki nad brzegiem rzeczki,

za podarunki i smakołyki,

że znoszą wszystkie nasze wybryki,

za otulanie i przytulanie,

naszych kłopotów wysłuchiwanie.

Babciu i dziadku my was kochamy

nasze serduszka są zawsze z wami.

 

 

W zgiełku świata zanurzeni,

uwikłani w szarość dnia,

obawami przepełnieni,

które niesie z sobą świat,

przystajemy tylko w tedy,

kiedy zalśni jedna z gwiazd,

ta co do Betlejem wiedzie,

gdzie się rodzi Chrystus Pan.

Tam miłości źródło bije

i nadzieja ma swój kąt.

Tu nieziemski spokój mieszka,

ukojenie płynie stąd.