Naszej planecie oddychać coraz trudniej,
zielone płuca truje czarny smog
i miejsc spokojnych zabrakło nam na Ziemi,
bo wszyscy znają strach przed świstem bomb.
Wśród ludzi trudno odnaleźć jest człowieka,
błędnych rycerzy dawno wymarł ród,
my dorastając tak jak młode drzewa
marzymy o tym, aby stał się cud
I wszyscy ludzie podali sobie dłonie,
bo przecież braćmi tak naprawdę są,
aby już nigdy nie było w świecie wojen,
a dobro zawsze zwyciężało zło,
abyśmy z wiarą, nadzieją i miłością
mogli przekroczyć dorosłości próg,
darząc Ojczyznę spokojem i pewnością,
że już jej nigdy nie zagrozi wróg.
Nasza planeta zakwitnąć jeszcze może,
nasza Ojczyzna też rozkwitnie z nią,
gdy wszyscy ludzie odważnie, zgodnie mądrze
budować zechcą wspólny, czysty dom.
Radosny uśmiech przenieśmy w świat dorosłych,
nie traćmy marzeń i dziecięcych snów,
a w swoich sercach podgrzejmy nastrój wzniosły,
wtedy na pewno spełni się ten cud:
I wszyscy ludzie podadzą sobie dłonie,
bo przecież braćmi tak naprawdę są
i nigdy już nie będzie w świecie wojen,
a dobro zawsze przezwycięży zło.
My młodzi z wiarą, nadzieją i miłością
śmiało przejdziemy dorosłości próg,
darząc Ojczyznę spokojem i pewnością,
że już jej nigdy nie zagrozi wróg.
Kategoria: Piosenka dziecięca
Spóźniona wiosna
Wiosna często przychodzi spóźniona,
chociaż wie, że tak bardzo czekamy,
gdzieś przystaje z wróblami na plotki ,
wie, że zawsze jej to wybaczamy.
Bo gdy jest już , świat wokół pięknieje,
i w zielone ubiera się stroje,
a kaczeńce jak złote kolczyki
błyszczą w trawach łąki szmaragdowej.
W kroplach rosy przegląda się słońce,
świergot ptaków rozbrzmiewa radośnie
wiatr zielony kołysze żonkile,
wszystko wokół kiełkuje i rośnie.
Nawet kiedy przychodzi spóźniona,
nikt się na nią naprawdę nie gniewa,
bo przynosi ze sobą nadzieję,
a nadzieja jest wszystkim potrzebna.
Ref.
Wiosno, wiosno wołamy, wiosno, wiosno czekamy ,
wiosno przyjdź i już dłużej nie zwlekaj.
Wiosno chcemy cię gościć, wiosno nie daj się prosić,
wiosno przyjdź , razem z nami zaśpiewaj.
Idzie wiosna
Szare wróble świergotają,
że nadchodzi wiosna,
bo widziały pięć jaskółek,
jednego pierwiosnka.
Szare wróble miały rację,
nic się nie myliły,
idzie wiosna, idzie wiosna,
w obłokach motyli.
Ref.
Jak to dobrze i radośnie
poczuć wiosny tchnienie
i z podziwem patrzeć wkoło
jak świat zielenieje.
Świeża zieleń świat okrywa,
złocą się kaczeńce,
słońce świeci jaśniej, mocniej,
kwiatów coraz więcej.
Szare wróble świergotają,
klekoczą bociany,
wiosna przyszła, wiosna przyszła,
już zostanie z nami.
Wiosenne przebudzenie
Co roku zdarza się ten cud,
powraca do nas wiosna,
natura budzi się ze snu,
nadzieje nowe rosną.
Niezmiennie dziwi nas ten fakt
i w zachwyt wprawia szczery,
że wiosną łatwiej dobrym być,
przyjaźnią się podzielić.
Ref.
Radością przepełnieni,
w wiosennym blasku słońca,
tańczymy taniec szczęścia
na turkusowej łące.
Co roku zdarza się ten cud,
wiosenne przebudzenie
wyrasta trawka, kwitnie kwiat,
kiełkują nam marzenia.
Rozkwita wiosną cały świat,
Uczucia są cieplejsze,
dlatego łatwiej dobrym być
i myśli mieć jaśniejsze.
Pan Moniuszko
Kim jest dla nas Pan Moniuszko
każdy wiedzieć musi,
bo Polakiem był wybitnym,
muzyką nas wzruszał.
Tworzył pieśni i opery,
kantat zbiór niemały,
polskie nuty, polskie rytmy
w jego sercu grały
Mazur brzmiący w „Strasznym Dworze”
dumny i ognisty,
to nasz taniec narodowy,
polskim sercom bliski.
W „Halce” szumią smukłe jodły
na gór stromych szczycie,
aria ta jest bardzo znana,
słuchana w zachwycie.
A w śpiewnikach, tych domowych
wiele pieśni mamy,
jakże pięknych, melodyjnych,
tak chętnie śpiewanych.
Nie przeminie ta muzyka,
bo jest nasza, swojska,
taką Pan Moniuszko tworzył,
to muzyka polska.
Dziękujemy ci mistrzu Stanisławie,
za muzykę, co w duszy nam gra,
za melodie z nut polskich utkane,
za wzruszenia, za piękno i czar
Poloneza tańczmy
Od pokoleń w naszym kraju,
poloneza wszyscy znają,
taniec piękny, uroczysty,
polskim sercom jakże bliski.
Poloneza tańczmy szumnie,
poloneza tańczmy godnie,
tańczmy dziarsko, zamaszyście,
tańczmy dumnie i swobodnie.
Polonezem powitajmy
Gości miłych, gości zacnych.
Z dawien dawna w naszym kraju,
w dobrym tonie i zwyczaju,
jest zaczynać polonezem
każde ważne wydarzenie.
Zaczynamy polonezem
każde ważne wydarzenie.